Om de ervaring op onze website zo magisch mogelijk te maken voor je, gebruiken we cookies. Deze worden ingezet voor digitale veiligheid en om je producten te tonen die aansluiten bij jouw interesses.
Bijgewerkt door relax007 10 jaren geleden
Vorig jaar ben ik aan het brewen geslagen binnen de Madru (toen nog Dega) kleuren. Doelstelling, zelf een competitief deck ontwikkelen waarmee ik een goed resultaat op de GP van Utrecht neer zou gaan zetten. In December werd tijdens het NK het deck voor het eerst serieus getest, 2-2 in standard, met mijn 3-0 tijdens de draftportie was dit goed genoeg voor een 13e plek op het NK, geen slechte start.
Op de FNM's die volgde bleef ik echter tegen veel dingen aan lopen. Meest belangrijke heikele punt, ik wist maar 1 FNM met het deck te winnen. Wat echter moed gaf was dat ik consistent met het deck wist te presteren. Ik ging altijd wel 2-2, met zo hier en daar een 3-1 uitslag.
Eind Juli was ik met vrienden op vakantie in de Ardennen, de laatste paar weken om het deck nog eens uitvoerig tegen de T1 decks te testen. Na deze vakantie kreeg ik plots een ingeving. Mijn plan voor dit midrange deck was goed, maar ik was te greedy wat betreft mana cost. Ik besloot bijna alle kaarten met een dubbele zwarte manacost te cutten. Goodbye Hero's downfall, Lifebane Zombie, en Descecretion Demon. Deze cut opende de mogelijkheid om 2 Mutavaults te gaan spelen, en een paar kaarten die het deck verlaten hadden maar in mijn ogen goed in de meta lagen konden terugkeren: welcome warleaders helix.
Door deze veranderingen liep het deck een stuk stabieler. In de laatste week voorafgaand aan de GP ben ik nog één maal gaan testen, hierbij als doel een goede 1 of 2 drop voor het deck te vinden, deze had ik nog nodig. We kwamen uit op pack rat, een kaart waar ik een bloedhekel aan had, des te meer reden hem te spelen.
Dan de Grand Prix. Eerste ronde een bye door eerder verworven punten. Heerlijk om rond te kunnen komen terwijl de eerste verliespartijen aan geleden worden. De dag die daarop volgde was als een droom:
- Ronde 2: Burn, tegenstander kreeg mij niet onder de 10 levens, Boros Reckoner, Brimaz en Ajani waren te sterk.
- Ronde 3: Selesnya: Blood Baron stopte het halve deck, mijn removal deed de rest. Overtuigende 2-0.
- Ronde 4: Jund: In game 1 blijkt een T2 Pack rat te sterk, game 2 zoekt Liliana alle nodige antwoorden, Warleaders Helix en een Rackdos's Return van top maken het potje af.
- Ronde 5: Jund: In game 1 afgeslacht. Game 2 Thoughseize ik in mijn T3 een Xenagos weg (kan ik met mijn hand niet verslaan), tegenstander topdeckt een tweede en weet me daar uiteindelijk mee te verslaan, eerste verliespartij.
- Ronde 6: Jund: Hoofd niet laten hangen maar gewoon doen waar ik goed in ben. In beide games de goede kaarten weg thougtseizen om vervolgens de tegenstander met grote stappen naar 0 te schoppen.
Ronde 7: Mono Zwart: In game 1 is mijn tegenstander niet opgewassen tegen mijn agressie, game twee is bloodbaron al snel te veel, zeker zodra Liliana een tweede opzoekt.
Ronde 8: Mono Blauw: Vooraf een gevreesde matchup. Ik weet mijn tegenstander in 3 games echter te verslaan op de manier waarop Monoblauw vaak verslagen wordt: in de derde beslissende game mulligant mijn tegenstander naar 5, eerste play is een master of waves...
Ronde 9: Control: Euforisch na het halen van dag 2, maak ik in game 2 en 3 (stond na twintig minuten 1-0 voor) te veel gehaaste beslissingen. Ik verslies de pot uiteindelijk met 2-1 terwijl ik zeker kansen had hem te winnen. In het geval dit gelukt zou zijn had ik dag 1 als 10e afgeslopten, wat een topprestatie geweest zou zijn.
Over dag twee kan ik kort zijn. Ik was doodop na dag één, waardoor ik te veel fouten maakte op dag twee. Ik wist nog twee overwinningen te forceren maar daarmee was de koek op en viel ik net buiten het prijzengeld. Toch was het brewen van het deck voor deze Grand Prix en het spelen een zeer geslaagde en leerzame ervaring. Vooral ronde 9 was een wijze les: blijf altijd gefocust! Of zoals ze in de Formule 1 zeggen, when the flag drops the B.S. stops.
Een maand later op een positieve wijze afscheid genomen van dit deck: 5-2 gedurende de WMCQ in Niewegein (stond na twee ronden 0-2, liet mijn hoofd niet zakken en wist de beste reeks ooit met het deck neer te zetten).
Dit deck gaat nu mijn persoonlijke HOF in, tijd voor een nieuwe brew ^^