Heel lang geleden, in een land waar brede rivieren traag door oneindig laagland gaan en rijen ondenkbaar ijle populieren als hoge pluimen aan de einder staan, werd, op een zonovergoten zomerdag een menneke geboren in een klein huisje, gelegen aan een drukke weg in een klein dorpje. Daar is, op zichzelf, natuurlijk niets bijzonders aan, er worden immers dagelijks mennekes geboren in kleine huisjes, gelegen aan een drukke weg in kleine dorpjes, maar in dit geval was het wel bijzonder want het betrof mij. Nou wil ik de nietsvermoedende lezer van dit proza niet vermoeien met zelfverheerlijking van de auteur dus laten we stellen dat die gebeurtenis bijzonder was.

Welnu, in dat kleine dorpje gebeurde niet zo veel dus dat kleine menneke groeide op, zichzelf amuserend met minder amusante bezigheden zoals school, voetbal en paaseiren ophalen (als het seizoen dat toestond) totdat dat menneke op jongvolwassen leeftijd een ander menneke tegenkwam die zich bezig hield met magie. Het staat vast dat als een mens eenmaal geproefd heeft aan magie, de magie die mens nooit meer los zal laten, en zo gebeurde het ook met ons menneke.

Al snel werd het menneke bedreven in die magie. Hij toverde grote monsters en vuurballen uit het niets als ware het konijnen uit een hoed. En al snel volgde geavanceerdere vormen van magie, die iets meer vergden van de magier en samenhang van spells verlangden. Het menneke was een 'echte' magier geworden.

Jarenlang nam het menneke de tijd zich te bekwamen in nieuwe vormen van magie, zijn nieuwe toverkunsten voortdurend toetsend in gevecht met brute medogenloze andere magiers. Maar het menneke werd ouder en de magiers en hij vertrokken om andere doelen in het leven na te streven. Sommigen zochten naar gouden bergen, anderen stichtten een gezin en weer anderen zochten het avontuur in verre landen. Het menneke merkte dat de magie niet meer zo vaak te beoefenen was zonder de tegenstand van andere capabele magiers en weende.

Na dagenlang geweend te hebben besloot het menneke dat het genoeg was. "Als de magie niet beoefend wordt, moet er over gesproken worden!", riep hij. En vanaf dat moment ging het menneke de boodschap van de magie naar de mensen brengen, eerst alleen en later bijgestaan door anderen.

Het menneke is nog steeds magier en praat nog steeds. Misschien moet je hem eens opzoeken en naar hem luisteren of kijken. Misschien vindt je hem saai, ik stel voor dat je in dat geval met een grote boog om hem heen loopt...

Wat een briljant stukje!! Vooral je eerste alinea is tof

Ik kan wel zeggen welkom op 't forum, maar je zit er al langer dan ik, dus da's niet zo heel handig

Leuk gedaan!

Heheheh. Hey Ubes!

Cool verhaaltje

Leuke introductie man. Hulde!

geniaal stuk!

Haha leuke intro (: en als nog welkom hier

Welkom!

Maar wat voor magie bedrijft dat menneke nu eigenlijk? Commandeert hij graag legers of is hij wat meer standaard ingericht? Of bouwt hij aan een nalatenschap?

hij zal de horde spelers op de winkel afsturen

Dank voor de lovende reacties, allemaal!

@MagnusMagicus: Er staat toch wel dat het menneke anderen nodig heeft om te spelen en dat hij interactie van magie nastreeft? Het menneke is een combo cusual multiplayer speler, daar bestaat geen twijfel over. En ja, nalatenschap; het menneke heeft drie kinderen op de wereld gezet, dat moet meer dan genoeg nalatenschap zijn...Het menneke heeft er in ieder geval zijn handen vol aan.

is menneke ook niets belgisch

@Victorvndoom: Nee, wel Brabants, maar van de Nederlandse kant.. maar we zijn toch allemaal mensen..