Hallo allemaal!

Ik ben Obadja (zie mijn naam )
Ik ben christen, christelijk opgevoed en dergelijke, maar ik speel ook MtG. Ik ben een jaartje geleden begonnen, ivm corona nog niet veel gespeeld maar het lijkt me wel erg leuk om bijvoorbeeld EDH te spelen!

Allemaal leuk en aardig, maar dit onderwerp is niet vanwege mijn deelname aan MtG. Ik vroeg me dus af aangezien ik christelijk ben, hoe gaan mensen om met hun religie (niet perse het christendom) en MtG. Het kan namelijk nogal duistere kanten bevatten, maar is dat een reden voor religieuze mensen om het spel niet meer te spelen? En als je het wel speelt, wat is de grens? Mag alles, of probeer je gewoon zo min mogelijk "duistere" kaarten te spelen.

Ik ben benieuwd naar jullie inbreng!

Groeten, Obadja

Oh en dit is natuurlijk niet iets waar alleen religieuze mensen zich mee mogen bemoeien, sterker nog, ben best benieuwd naar de meningen van onreligieuze mensen!

Euhmm, lastige voor mij, ik ben zelf namelijk satanistish , en kan me helemaal niet druk maken over de duistere kaarten. sterker nog ik ben momenteel bezig met het maken van een sacrifice deck.( en niet in de vorm van de mechanic maar als in alle arts moeten iets met sacrifices te maken hebben. )

ik vind dit zelf personelijk heel vet. maar als jij het gevoel hebt dat je deze kaarten liever vermeid vanwege je religie dan is dat denkik helemaal aan jou, het is tenslotte maar een spel denk ik dan.

maar nogmaals, ik als satanist ben waarschijnelijk niet degene die jou het beste over jou religie kan vertellen xD

De legal kaarten die je zelf in je deck stopt of mee naar tafel neemt, zijn ten alle tijden je eigen keuze.
Waar je tegenstanders mee aankomen, heb je niet in de hand, natuurlijk.

Religie en mtg lijken elkaar wat mij betreft niet te bijten. Immers betreft het een fantasie-wereld, waarin je zelf een tovenaar bent. Het doel is vermaak en wellicht de andere tovenaar(s) te verslaan.

Ik ervaar geen levensopvattingen uit de verschillende kleuren of creature types.

Ik heb een paar vrienden die in de pinkstergemeenschap zitten en Magic spelen, hun opvatting is eigenlijk: "Het is maar een spel en heeft totaal geen betrekking op de realiteit". Ze spelen verder ook alles, alhoewel vloeken (als godlastering) aan de tafel nog steeds taboe is.

Ik denk ook niet dat je religie op Magic moet betrekken, tenzij een kaart racistisch of beledigend is voor een grote doelgroep zoals Jihad en WotC zelf is daar al stappen op aan het ondernemen. En als je tegen iemand speelt die niet jouw religie of standpunten deelt en daardoor mogelijk kaarten speelt die jij als offensief kan zien, dan is het aan jou is om daar wel of iets niet van te zeggen, maar onthoud wel dat die persoon het niet persoonlijk bedoeld en het gewoon een samenloop van omstandigheden is.

Persoonlijk ben ik atheïst (afvallig katholiek), dus ik trek me niet echt iets aan van religieuze opmerkingen en alles wat met fictie te maken heeft, heeft niet te doen met de realiteit. Het is fictie, nep. Er zijn zat mensen die menen dat als je Magic of D&D speelt je de duivel op roept of je ziel verloochent maar persoonlijk gesproken mogen die mensen eens eerst naar zichzelf reflecteren welke gruwelen er wel niet in de naam van het geloof gepleegd zijn voordat ze over iemand anders oordelen.

Als atheïst hebben de fantasie wereld van MtG en die van religies dezelfde status. Ik ken wel iemand van christelijk signatuur die in zijn spellen (wargames/bordspellen/kaartspellen) geen verwijzingen naar demonen en/of duistere goden speelt. De discussie die ik met hem gevoerd heb dat het allemaal toch niet bestaat, zijn religie even buiten beschouwing genomen, heeft hem niet van gedachten doen veranderen.

Om mij aan te sluiten bij bovenstaanden: het is slechts een spel, niet meer, niet minder.

Begrijp me niet verkeerd hoor, ik denk er ook zo over! Maar ik ken ook mensen die het waarschijnlijk zouden afkeuren, dus ik was wel benieuwd hoe jullie als meer ervaren spelers erover denken

Ik ben niet echt godsdienstig, hoewel ik geloof dat er meer is dan wij mensen kennen.

Voor wie een punt wil vinden om moeilijk op te doen, is er altijd een reden te vinden. Al is het vanuit godsdienst of een andere overtuiging. Voor mij is het gewoon een spelletje waarin ik me even helemaal kan verliezen. Natuurlijk is het altijd goed om rekening te houden wat tegenstanders beledigend of taboe vinden. Maar dat is overal in het leven, niet alleen tijdens MTG of wel spel dan ook.

NB. Goed dat je het vraagt. Denk dat er meer mensen zijn die het zich wel eens afvroegen maar het niet durfde te vragen.

Ook ik ben van mening dat iedereen gewoon lekker moet spelen waar hij of zij zin in heeft. Eerlijk gezegd houd ik totaal geen rekening met dit soort dingen niet omdat ik mensen een hak wil zetten maar ik kies een kaart voor zijn ability/cost en dergelijke het plaatje/naam doet mij eerlijk gezegd vrij weinig al is een mooie art altijd leuk.

1 keer heb ik meegemaakt dat iemand het idee opvatte om alle controversiële kaarten in een commander deck te stampen om mensen tegen de schenen te schoppen. Daar heb ik wel direct tegen gezegd dat ik daar geen fan van ben want dat voelt bij mij als uitlokking en gaat mij te ver. Dit deck heeft uiteindelijk nooit het licht gezien (te zwak/duur en moeilijk te bouwen).

Verder laat ik religie vaak ook buiten het hele spel, niet dat ik anti-religie ben maar ik kom om leuk een tactisch spelletje te spelen en dan heb ik weinig zin om daarover te gaan discussiëren sowieso ben ik van mening dat in commander (mijn favo format) genoeg politiek geneuzel is en religie er dan niet nog even bovenop hoeft.

en nee ik ben niet gelovig. Vloeken tijdens het spelen doe ik niet flauw zijn omdat mijn mooie plan mislukt wel eens maar vloeken nee.

PS: het komt eigenlijk ook nooit ter sprake in onze speelgroep wij hebben mensen van veel verschillende afkomsten (china, spanje etc.) en iedereen speelt voor zijn lol voertaal is dan ook vaak engels maar gedoe om art/namen of anderzijds ben ik nog niet tegengekomen. Terwijl ik er vanuit ga dat er veel zijn die verschillende religies hebben in onze speelgroep.

Ik ben zelf niet gelovig maar hou politiek en religie en discussies daarover het liefst zo ver mogelijk van mijn speelbeleving vandaan. Een van de makkelijkste manieren om vrienden te verliezen. Al te vaak meegemaakt. Op de meeste fora is het ook not done om daarover te beginnen vanwege het potentieel explosief karakter van deze onderwerpen. Ik weet niet hoe de Bazaar hierover denkt.

Zolang het topic redelijk relaxed en vriendelijk blijft vind ik het geen probleem. Laten we zien hoe het gaat lopen, maar laten we vooral vriendelijk blijven

Ach ik denk dat het inmiddels wel duidelijk is dat men er vrij relaxed over doet. Speel voor je plezier en heb respect voor anderen, daar gaat het om

Ik zou zeggen:
- Wat je in je deck stopt moet je zelf weten. Als je een persoonlijk criterium hebt in kaartkeuzes; enjoy.
- Als playgroup staat het je vrij om je in bepaling van houserules door van alles te laten inspireren. Als je als groep daardoor een toffere ervaring hebt: enjoy.
- Maar buiten een playgroup met op dit vlak gelijkgezinden, en dus in algemene zin, zouden dergelijke overtuigingen geen invloed moeten hebben op hoe het spel gespeeld wordt

Mark Rosewater heeft jaren terug een artikel geschreven over demons en religie in relatie tot Magic:
https://magic.wizards.com/en/articles/archive/making-magic/where-have-all-demons-gone-2004-07-05

Voor mij is dit threats een van de redenen om Magic te spelen. Je komt mensen tegen die niet in je gebruikelijke omgeving tegenkomt. Openheid, respect en nieuwsgierigheid kunnen dan erg leerzaam zijn en nieuwe inzichten geven.

HULDE voor deze discussie!

Ik heb me altijd al afgevraagd wat er precies in de teksten staat waardoor MTG maar bijvoorbeeld ook D&D niet zou mogen worden gespeelt. Het dichtstbijzijnde (in de bijbel dan) waar ik op uit kom (en welke volgens mij ook het meest wordt besproken op forums) is het niet mogen beoefenen van magie en het niet mogen vereren van anderen goden (Galaten 5:19-21).

De vraag die ik dan gelijk heb is hoeveel waarde je dan aan het spel hecht. In mijn optiek blijft het een spel en ik betwijfel of de mensen die het spelen het anders zien. Beide punten zijn in mijn ogen dan ook niet van toepassing. Er waren wat posts die daar dan aanhalen dat dit soort zaken een gateway zouden zijn op "echt" occulte praktijken maar ook daarop kan ik niemand bedenken die na MTG dacht een Planeswalker te vereren of dacht dat de magie in MTG echt was.

Ik sluit me aan bij het bovenstaande dat iedereen natuurlijk moet spelen waar hij of zij zich prettig bij voelt en dat binnen een playgroup kan worden besloten om bepaalde kaarten niet te spelen. Maar buiten zo een playgroup om je tegenstander niet kan verbieden om een kaart te spelen (tenzij op de banlist natuurlijk) vanwege een bepaald gevoel dat die kaart kan oproepen.

Tot nu toe alleen maar reacties gezien waar ik het mee eens ben! Dankjulliewel iedereen die gereageerd heeft op een nette en gepaste wijze!

Wat een leuke conversatie is dit! Ik wil ook graag een duit in het (collecte)zakje doen :-)
Ik ben christen en speel heel graag Magic. Het leuke aan het spel vind ik dat je heel erg je eigen draai aan je decks en je speelwijze kunt geven. Ik speel graag groen en wit. En speel niet graag demon en devil kaarten. Niet omdat ik geloof dat de duivel in die kaart zit, maar ik hou er gewoon niet van. Ik speel graag lekker positief, en slacht ondertussen alle beesten van mijn tegenstander af :-)

Weet je zeker dat je niet de viking goden moet gaan aanbidden? Daar gaat het om de strijd.

Andere vraag voor mensen met een religie. Wat vinden jullie van de goden in mtg zelf? Kan dat of juist niet? Speel je die wel of niet?

Ik ben ook niet zo van devils en demonen, om dezelfde reden die Afghanza noemt, maar ik heb met goden eigenlijk geen probleem, want ik weet wel dat het niet echt is

De goden zijn te goed om niet te spelen