Hallo allemaal,

Het leek me leuk om even een verslag'je' te schrijven van de PTQ die k gisteren heb gespeeld in Utrecht. Inzit was een ticket naar Hawaii om daar deel te nemen aan PT Honolulu, en wie wil dat nou niet? Ondanks de vakantieperiode waren er toch nog 222 man aanwezig die hier in ieder geval wel zin in hadden.

Ik denk dat ik niet overdrijf als ik zeg dat van die 222 man er niemand een slechtere voorbereiding had dan ik. Dit was namelijk mijn eerste:
- competitive toernooi;
- keer spelen met dit deck;
- keer modern spelen (inderdaad...);
Vanwege deze toch wel flinke beperkingen had ik me het doel gespeel om de 8 rondes met minstens een resultaat van 4-4 af te sluiten, wat mij lastig maar haalbaar leek. Overigens is het mij gelukt om de rondes zonder zelfs maar een warning van de aanwezige judges af te sluiten, ondanks wat schoonheidsfoutjes hier en daar. Hier was ik best tevreden mee.

Ik speelde met een aangepaste versie van het Modern event deck, waarin ik 4xThoughtseize en een Sword of Fire and Ice heb toegevoegd. Vrij budget dus, maar toch redelijk competitive naar wat ik heb gelezen.

De eerste ronde speelde ik tegen Teun, die zichzelf gelijk naar 16 schoot met een Gitaxian Probe en een Steam Vents. Ik dacht gelijk aan Twin of iets Delver-achtigs. Dat laaste bleek het geval, aan was de Delver in game 1 een Figure of Destiny. Memorabele momenten van deze ronden waren mijn Thoughtseizes in game 1 (3xBolt) en game 3 (3xGeist). Beide van deze games wist ik niet te winnen, waardoor mijn modern avontuur begon met 0-1. Iets later sprak ik Teun die inmiddels op 1-2 stond en dropte om aan de GPT side-event mee te doen.

De naam van mijn tweede ronde tegenstander ben ik vergeten te noteren (sorry!) maar ik weet nog wel dat hij de eerste beurt gelijk een Gladecover Scout neergooide. Ik wist hoe laat het was, Boggles. De scout wist hij redelijk te behangen, maar niet genoeg om mijn kleine legertje tokens + Intangible Virtue te racen. game 2 wilde hij uiteraard beginnen. "keep". Ik had een risky hand met 2xInquisition of Kozilek en 1x Thoughtseize en nog wat dingen. Naar mijn mening genoeg om hem even bezig te houden. "keep". "ok, Leyline of Sanctity". Au. Verder ging hij behoorlijk explosief van start met een Boggles en een Kor Spiritdancer. De Boggle werd goed uitgerust en het duurde niet lang of ik moest de strijd opgeven. Game 3 begon op een uiterst vreemde manier. We gingen weer van start met een Leyline of Sanctity, maar ik had inmiddels wat Discard uitgeboard. Ik hield een hand met weinig threats, maar dat gold ook voor hem. In de eerste vijf beurten werd er alleen een Intangible Virtue gespeeld door mij. Eindelijk kon er bij hem een glimlach vanaf na een drawstep. Boggle. "Nu ga ik hem behangen". Hij wilde een enchantment spelen, maar ik had een Zealous Persecution klaar. Hij baalde zichtbaar. Volgende beurt pakte hij weer een threat, waarop ik het kunstje met Zealous Persecution kon herhalen. Weer land voor mij natuurlijk, ik had nu echt niks meer in mijn hand. Hij ging fetchen aan het eind van mijn beurt, en ik was band voor een Dryad Arbor, ik wist dat hij nog wat enchantments overhad. gelukkig kwam er gewoon een Temple Garden tevoorschijn. Ik vond een Tidehollow Sculler, en de volgende beurt een Sword of Fire and Ice. Samen met nog wat tokens was dit genoeg voor de match. 1-1.

Ronde 3 speelde ik tegen Erik, die met een soort Bant-delver-achtig deck speelde (ik vond het moeilijk te classificeren). Hij speelde in ieder geval redelijk wat counters, Snapcasters, Geist, Loxodon Smiter. Het meest memorabele moment in deze match speelde zich in mijn hoofd af. Ik speelde een discard spell op hem met twee tokens in het spel. Als reactie speelde hij Path to Exile op een van de tokens. Ik was bang dat hij vervolgens alleen landjes en een Loxodon Smiter in zijn had zou hebben. Gelukkig was dit niet het geval, ik had een een erg gave play gevonden als het wel zo was. 2-1, ik was redelijk op weg naar de 4-4.

Game 4 speelde ik tegen Cedric, een heel aardige jongen die zich na game 1 verontschuldigde voor het spelen van Storm. Dat hoeft wat mij betreft niet, je mag spelen wat jij leuk vind. Bovendien vond ik het wel interessant om een storm deck te zien gaan. Game twee kon ik beurt 1 een ingeboarde Relic of Progenitus spelen, en daar kwam hij niet bovenop. Game 3 kon ik die helaas niet vinden (misschien had ik naar 6 moeten mulligannen) en slaagde hij er na een tijdje in om af te gaan. Hij stond op dat moment op 4 leven en zou de volgende beurt dood gaan. Maar dat gebeurde dus helaas niet. 2-2, ik was nu exact halverwege mijn doel.

Ronde 5 speelde ik tegen Martin, die een Junk deck speelde met o.a. Garruk, Liliana, Goyfs en Dark Confidants. game 1 had hij een 5/5 Knight of the Reliquary liggen die ik probeerde te dismemberen. Als reactie fetchte hij. Dom van mij. gelukkig deed ik dit na het declareren van attackers, zodat ik hem nog wel met een tokentje dood kon blokken. Deze game zag er slecht uit voor mij, hij had op een gegeven moment zowel Garruk als Liliana liggen. gelukkig vond ik wat rondhangende zielen, waarvan 1 heb niet erg vond om een brandend zwaard mee te zeulen. Hierna had hij alleen nog 2 3/3 beast tokens over, en hadden we allebei niks in de hand. Ik won uiteindelijk die game. In game 2 slaagde hij er 2x in om Drown in Sorrow te casten, wat voor mij natuurlijk niet zo fijn was. We beukten wat op elkaar in totdat ik op 3 stond en hij op 2. Ik had 2 Spectral Procession tokens liggen. Hij speelt Lingering Souls + flashback voor 4 tokens en is tapped out. Mijn beurt begint en ik onthul de Zealous Persecution in mijn hand. 3-2.

Ronde 6 speelde ik tegen Tobie, die opvallend netjes speelde, knap. Hij gaf het gevoel dat niks hem ontging, en dat is denk ik geen slechte eigenschap voor een magic speler. Ik opende game 1 met twee discard spells, en zag dat hij Twin speelde. Hiermee was het gevecht gelijk beslist, hij kwam er niet meer bovenop. Ik was erg optimistisch op dit moment, ik stond 3-2, en Twin is een goede matchup voor een deck met zoveel discard. het ging echter minder goed en ik verloor de match met 1-2. Na afloop adviseerde Tobie mij om aggresiever te spelen tegen Twin. Als je geen druk zet kun je nooit winnen omdat de Twin speler dan de mogelijkheid krijgt de perfecte hand uit te zoeken d.m.v. talloze card draw effecten. Ik vond dit lastig, tegen Twin kan je elk moment uit het niets verliezen en dan wil je toch wat mana voor removal openlaten, vooral als je wee dat hij een counter in zijn hand heeft. les geleerd. 3-3, nog 2 kansen op die laatste win.

Ronde 7 speelde ik tegen Jim, met een melira pod deck. Dit is de enige ronde op de hele dag geweest waar ik helemaal niets te vertellen had. game 1 wist hij uit te combo-en met een Redcap en game 2 werd ik gewoon doodgebeukt. In deze tweede game speelde in Thoughtseize om in zijn hand Orzhov Pontiff en een Birthing Pod te vinden. Na wat wikken en wegen besloot ik onzeker voor de Pod te gaan. 3-4, nog een laatste kans voor de 4-4. Na de game besprak ik mijn Thoughtseize nog even met de tegenstander, en hij was het eens met mijn keuze. Dit deed me wat goed.

Ik moet zeggen dat ik het na deze match toch even niet meer zag zitten. De effecten van zo'n lange dag in een enorm hete zaal laten zich dan duidelijk voelen. Toch schoof ik iets later toch weer aan voor de achtste en laatste ronde. Ik speelde tegen Remon, die klaagde dat zijn deck er geen zin in had vandaag. Daar bleek de eerste game helemaal niets van, ik kreeg in ronde 3 een 30/30 Emrakul op me af. Ja, dat lees je goed. Tooth and Nail voor Emrakul en Xenagod. Hij speelde een groen ramp deck met veel enchant land dingen, Nykthos en land untap effecten. Ik stelde me het doel om hem hard te laten discarden, en dan ofwel zijn ramp ofwel zijn kill-conditions weg te halen. game 2 slaagde ik hier goed in, maar stond ik desondanks op 1 na een paar rondes. Hij stond nog op 11. gelukkig had ik Elspeth aan mijn zijde, die een Tidehollow Sculler de lucht in gooide, waarna die samen met wat tokens en de hulp van een Zealous Persecution mijn tegenstander neer kon beuken. De laatste game, die ik moest winnen om mijn persoonlijke doelstelling te behalen. Primeval Titan had hier al in ronde 3 iets anders op te zeggen. Met behulp van een Kessig Wolf Run een een enorme berg mana sloeg die Titan me in 1 klap naar 1. Ik moest de volgende beurt opgeven. 3-5.

Sh*t.

Ik had mijn doelstelling niet gehaald. Toch kijk ik met een goed gevoel terug op de dag. Ik heb maar bij 1 van mijn losses echt het gevoel dat ik de fout in ben gegaan (ronde 6 tegen Twin). De overige rondes waren over het algemeen erg krap en hadden misschien de andere kant op kunnen vallen met een andere sideboard kaart of een net iets andere keuze. Hopelijk weet ik nu, met iets meer ervaring, die keuze in de toekomst beter te herkennen.

Leuk verslag.

Leuk verslag, volgens mij heb ik een ronde naast je gezeten tegen die Twin speler, hoorde hem zeggen dat je meer druk moest zetten. Speelde gister RG Tron op PTQ.